Ο οφθαλμός είναι το όργανο εκείνο που μεταφέρει την εικόνα του περιβάλλοντος στον εγκέφαλο. Αποτελείται από διάφορα ανατομικά στοιχεία. Σκοπός είναι το φως (με τις εικόνες που εκείνο δημιουργεί) να μετατραπεί σε εικόνα.
Τα ανατομικά στοιχεία που συναντάει μια δέσμη φωτός κατά την πορεία της προς τον αμφιβληστροειδή είναι:
• ο κερατοειδής χιτώνας,
• ο πρόσθιος θάλαμος με το υδατοειδές υγρό,
• ο κρυσταλλοειδής φακός και
• το υαλώδες σώμα.
Από τα στοιχεία αυτά ο κερατοειδής και ο φακός αποτελούν τα ουσιαστικά διαθλαστικά μέσα του οφθαλμού. Μάλιστα, ο κερατοειδής αποτελεί το διαθλαστικότερο μέρος του, παρέχοντας τα δύο τρίτα της συνολικής διαθλαστικής δύναμης του οφθαλμού. Για το λόγο αυτό οι διαθλαστικές επεμβάσεις (πχ διόρθωση μυωπίας με laser) παρεμβαίνουν και εφαρμόζονται κυρίως στον κερατοειδή και κατά δεύτερο λόγο στον φακό του οφθαλμού.
Τόσο ο κερατοειδής όσο και ο φακός δεν έχουν αγγείωση, γι’ αυτό και οι επεμβάσεις που τους αφορούν, δεν είναι αιματηρές.
Το λευκό τμήμα του οφθαλμικού βολβού ονομάζεται σκληρός χιτώνας. Καλύπτεται εξωτερικά από μία πολύ λεπτή, ελαστική μεμβράνη, τον επιπεφυκότα. Στο εσωτερικό του οφθαλμού, κάτω από τον σκληρό, βρίσκεται ο χοριοειδής χιτώνας και ακόμη πιο μέσα είναι ο αμφιβληστροειδής χιτώνας.
Ο αμφιβληστροειδής είναι το σημείο εκείνο του οφθαλμού όπου βρίσκονται οι φωτοϋποδοχείς (ραβδία και κωνία), που προσλαμβάνουν τα φωτεινά ερεθίσματα. Αυτά, μέσω των νευρικών κυττάρων και στη συνέχεια με το οπτικό νεύρο μεταφέρονται στον οπτικό φλοιό του εγκεφάλου. Εκεί, σχηματίζονται οι εικόνες που αντιλαμβανόμαστε.